sábado, 11 de octubre de 2025

Estamos de volta, limpamos, renovamos a acicalamos para reabrir este particular Ventanuco na tempada 2025-2026. Desde 2013 seguimos subindo cada fin de semana para chegar a ti. Benvido de novo e grazas por lernos ou por seguir léndonos. Agardamos ser ese pequeno solaz. Sin pretensións.

¿SE MUERE EL MÍTICO ÁRBOL DE MEAÑO?

Todo parece indicar que se está muriendo el centenario y gigantesco plátano híbrido de A Cubela en Meaño, considerado símbolo y referente a la entrada de la localidad. Su hoja había comenzado a caerle ya el pasado verano, proceso que se agudizó desde esta primavera, hasta el punto de ofrecer este pasado agosto una estampa muy diferente a otra anterior y reciente, con el árbol aún pujante, pleno de hoja y esplendor, y ofreciendo una generosa sombra que hoy ya no brinda.
Desde hace años, su crecimiento y engrosado del tronco le hace empezar a invadir poco a poco la PO-303. El hecho lo ha sometido a una dualidad de opinión por parte de vecinos y políticos: ¿se imponía talarlo y sacrificarlo en aras del progreso, o bien, conservarlo como legado de un pasado común?.
Cuando, ante la estampa de deterioro actual, se les pregunta a los lugareños, unos lamentan el hecho de que “el árbol se muere” y, los más osados, se apuntan al “alguien lo está matando”. Sea como fuere, la salud de este mítico plátano todavía no ha asomado hoy en el mundillo político, tal como hizo -y con fuerza- a finales de los 90. No en vano, cuando ésa, se indultó al árbol por medio un referéndum vecinal, herramienta a la que recurrió el entonces alcalde Jorge Domínguez. Por ese motivo, aún permanece en pie. Quizás por poco tiempo.

El árbol, todavía frondoso, en una imagen del verano de 2023

El último de la saga

El centenario plátano híbrido se erige a pie de carretera hasta los 20 metros de altura, con una circunferencia del tronco que -40 centímetros por encima de su base-, alcanza los 5,50 metros de grosor. Es el último de una saga de ocho o diez árboles de su especie que, en fila, mostraban su egregia estampa a la entrada de Meaño para recibir al visitante, imagen que aún rememoran los ancianos. Su plantación, por reseña oral legada de sus ancestros, la remontan, cuando menos, al año 1910 o anteriores a esa fecha.
En la década de los 60, evocan los lugareños de más edad, aquella sarta de árboles “cayó en manos de un mal podador de los servicios de mantenimiento de la carretera”. Por esta u otras causas -envenenamiento porque su hoja caída era molesta en otoño en fincas colindantes- aquella hilera fue menguando. Así, a medida que morían los árboles, la bucólica estampa de bienvenida otrora, fue languideciendo. De todos aquellos, éste es el que único ejemplar que se mantiene en pie.
  

Imagen actual del árbol en agosto de 2025

Referéndum
Era el año 1997 y por entonces concello y Xunta de Galicia trabajaban en las obras de ampliación y mejora de la PO-303. A la par, se estaban construyendo también las aceras que subían desde el centro de Meaño hasta las inmediaciones de la hoy autovía do Salnés. Para entonces, el tronco de este célebre árbol quedaba al filo de la calzada, y su coincidencia con la intersección del vial procedente de Outeiro en ese punto, hacía pensar al gobierno local en sacrificarlo para dar continuidad a la acera y facilitar la ampliación de la carretera.

Pero las valoraciones vecinales y el posicionamiento de su entonces edil de la parroquia, Elías Castro (en la foto anexa, D.E.P.), en favor del árbol, llevó a que el alcalde Jorge Domínguez a mudar y decidir que fuera la ciudadanía la que se posicionara sobre la controversia. La propuesta se elevó y se aprobó entonces en sesión plenaria acordando la celebración de un referéndum entre los vecinos de la parroquia de Meaño para dictaminar la cuestión. Fue una consulta insólita -y la única habida- a la que estaban llamados a participar los vecinos de las entonces 146 viviendas de la parroquia, pudiendo emitirse a razón de un voto por domicilio. La consulta se celebró e inicios de abril de aquel 1997 y se requería un mínimo de 74 votos para que fuera vinculante. Y en aquel referéndum votaron 81 domicilios (superando por 7 votos el mínimo exigible), y el escrutinio, celebrado de forma pública el 10 de abril en el salón de plenos, registró que 48 vecinos (55,45%) votaron en favor de mantenerlo en pie, mientras que 33 (44,5%) optaron por talarlo.

Así las cosas, la voluntad popular indultó a este simbólico árbol, otorgándole, por lo de pronto, 28 años más que le hicieron superar hoy, de forma holgada, ya el siglo de vida. Tiene en su haber, amén de ser considerado un símbolo, convertirse en un referente indicativo para guiar al visitante que pregunta. Pero, añadido, y desde cuando la construcción del actual cementerio de Meaño en 1968 en el paraje de "A Tomada Grande", el árbol ha presenciado desde lo alto y durante más de medio siglo, centenares de cortejos fúnebres de los parroquianos en su recorrido, subiendo desde la iglesia parroquial al camposanto en su último adiós.

Curiosa historia para lembrar. E agora: ditouse xa sentencia de silencio? Morte por inanicion, é "laissez fair, laissez passer" (deixar facer, deixar pasar) non ? A criterio do lector.


sábado, 6 de septiembre de 2025

Arrivederci!

Despedimos con esta entradiña a tempada 2024-25 deste particular Ventanuco, motivado como cada ano pola vendima. Facémolo co agrademento a ti, lector, por lernos cada fin de semana facendo posible acumular máis de 366.000 vistas desde vinte países diferentes. Pero tamén o noso agradecmento ás firmas que visibilizamos desde este pequeno Ventanuco, conscientes de ser establecementos que, por calidade e trato, debes coñecer, e que nós recomendamos con absoluta confianza e todos aqueles que nos visitan. E, tamén, desde aquí o noso alento a eles para que segan medrando sen perder de vista o que son.  Coñéceos e confía en:

 




Pola nosa banda estaremos de volta o 12 de outubro, coincidindo co día do Pilar e da Hispanidade. Farémolo con novas historias que compatir e contarche, e, como é norma,  tamén con nova imaxe, co obxecto de seguir sendo ese sinceiro Ventanuco de libertade real, nen máis nen menos, pese a quen pese. Así somos e así seguiremos a contarcho, e coa mesmo filosofía coa que botamos a andar en 2013. Neste tempo de ausencia, se queres, convidásmoste a bucear en anos anteriores (se estás en teléfono, elixe abaixo de todo ver en “versión web”. Aí, unha vez dentro, atoparás na marxe dereita, abaixo, os diferentes anos. E ten presente na nosa recomendación e confianza en:








domingo, 31 de agosto de 2025

Denuncias vecinales motivaron la intervención del concello de Sanxenxo en Meaño

SE REPITEN DOS INGENTES VERTIDOS DE FECALES AL CHANCA EN ABUÍN 

Nuevos e ingentes vertidos de fecales al río Chanca en el lugar de Abuín (Dena), procedentes, uno de la red de saneamiento del concello de Meaño, y otro del polígono industrial de Nantes. Se detectaban este pasado martes 28 de agosto por parte de varios vecinos que frecuentan la ruta de senderismo por la ribera del Chanca. El testimonio de uno de ellos, Óscar Bouzada, natural de Dadín colindante con el paraje, se hace eco de lo acaecido: “Ese día durante la ruta me llamó la atención lo maloliente y suciedad del agua, y al poco di con un gran vertido de fecales que salía el aliviadero en Abuín”. “Y unos metros más arriba -agrega-, junto al puente de Abuín, otro vertido enorme de aguas sucias, que salía por una tubería de pluviales que baja de polígono de Nantes pero no llovía, y lo que se vertía al río eran fecales”.


Imagen de uno de los vertidos de fecales registrado

Este vecino, no pudiendo contactar telefónicamente con responsables del gobierno local en Meaño, lo hizo personándose en la oficina que el concello de Sanxenxo tiene en Vilalonga, para denunciar lo que estaba ocurriendo. A la par, reconocía, “cursé aviso al Seprona, que es buen conocedor de este foco cerca del Muiño da Birta, más llamé al 112”.
Tras su gestión, explicaba, “se personó en el lugar el edil de Medio Ambiente Mantenimiento y Servicios del concello de Sanxenxo, Yago Torres, acompañando a un camión de Espina y Delfín y operarios municipales”. El camión accedió al lugar entrando por una servidumbre y fincas baldías para llegar así al pozo de registro obturado en la parte de Meaño, y desde ahí procedieron a desobturar el colector. “Delante de mí -lamentaba el denunciante- mismo el edil de Medio Ambiente trató de contactar telefónicamente con el alcalde de Meaño y el su edil Dena, pero fue en vano, mientras duraron los trabajos aquí -explicaba sobre el terreno-, no fue posible, nadie le cogió el teléfono”. Merced a este camión también se realizaron trabajos en la otra ribera aún de Meaño, pero desatascando el colector de pluviales de Sanxenxo para solventar el otro vertido. (Abajo, vídeo de unos de los vertidos registrados esa jornada, aportado por uno dos vecinos)



Falta de mantenimiento
“El concello debería realizar labores de mantenimiento en estos pozo de registro y este tramo del colector, pero no se hace y estas son las consecuencias”, explicaba mientras muestra como testimonio los vídeos por él grabados el pasado martes. “En cuanto al del polígono, amén de lo que ocurra en alguna empresa porque se vierte y el río huele mucha veces a gasoil, este verano existe un asentamiento para hacer vida los propietarios atracciones y barracas de feria entre semana, y los vertidos de esos caravanas y camiones conectan sus fecales a la primera tubería que encuentran y, visto lo visto, muchas veces lo hacen conectando al colector pluviales y así llegan sus aguas fecales al Chanca”.


Así bajaba el Chanca por Abuín esa jornada debido al vertido

Amén de los malos olores, testando el tramo, todavía podían verse en la mañana de ayer sábado, zonas espumosas de aguas sucias y, sobre remansos de agua, truchas muertas por los vertidos. Óscar Bouzada reconoce que “También se personó en el lugar ese día una técnica de Aguas de Galicia, quien registró  todo lo que estaba acaeciendo para darle curso”. Una situación endémica desde hace año que el concello de Meaño no subsana, hallándose a expensas de que la Xunta de Galicia financie el trazado de de un nuevo colector y de mayor sección que el actual, proyecto que fuera redactado a finales de 2023 y presentado en la Consellería. Como quiera que el vertido se sigue reproduciendo y ante denuncias vecinales al Seprona, el concello se vio obligado a abonar a finales de 2024 una sanción de 1.920 euros que le fuera impuesta por Augas de Galicia. Pero mientras el dinero de la Xunta no llega, lo que tocaría, en responsabilidad política, sería realizar tareas regulares y pautadas de mantenimiento en esos pozos de registro. Lo demás, es desviar el la enojo y la cólera política a los portales fieles a la causa medioambiental.


Una de las truchas muertas en un remanso del río en Abuín debido al vertido

Vertido en Padrenda
Otro vertido registrado durante el mes de agosto fue el detectado a mediados de este mes en Padrenda, en el linde con la parroquia cambadesa de Castrelo. Responde a un vertido aceitoso que emanaba a la cuneta procedente de la tubería que bajaba de Castrelo por la vaguada que llega a Pazo do Monte, y que luego acaba en el regato de Tabueiros que, a su vez, vierte al Umia.


Vertido aceitoso detectado en Padrenda



sábado, 23 de agosto de 2025

 

PECULIAR APROBACIÓN DE MOCIONES EN MEAÑO

Paradójica resultó la aprobación de mociones en el último pleno ordinario en Meaño, en el que dos de las cuatro mociones presentadas por el BNG meañés, salieron adelante con un único voto favorable y la abstención del resto. El favorable, en buena lógica, el de su edil Rosana Domínguez, que las postulaba y defendía. Los otros grupos, que eran el tándem Veciños de Meaño (7 ediles presentes de los 8 que integran la corporación)  y Partido Popular (1 edil). Ellos, más Meaño Independiente (con 2 ediles presentes 3 que conforman el pleno), se posicionaron en la abstención. Ello posibilitó que, después de discutirse de forma vehemente y durante tiempo, se aprobaran de forma pírrica ambas mociones.


Rosana Domínguez, en primer término, durante la sesión del pleno

La cuarta, elevada por vía de urgencia, se relacionaba con los incendios que están afectando estos días al municipio meañés, demandando instar a la Xunta de Galicia un cambio de modelo forestal, limitando el eucalipto “que contribuye a la propagación de fuegos” y apostando por una “silvicultura sostenida en base a especies autóctonas como castaño y roble”.
Discrepó el regidor Carlos Viéitez de ese modelo, defendiendo la presencia de eucalipto “porque la gente de algo tenemos que vivir”, en relación a que es una especie de crecimiento rápido. A la par, calificaba como “utopía medioambiental” el modelo postulado por la formación frentista. Ante ello el alcalde defendía que “en el monte tiene que existir un equilibrio, y que en el que eucalipto también tiene cabida”.
Pese al largo debate generado y después de que el Carlos Viéitez discrepara abiertamente del contenido de la moción, su grupo -y los demás de la corporación- se posicionaron en una ambigua abstención. Era una decisión de no apoyar el documento y a la par, en la práctica, consentir su aprobación, lo que se teme no vaya más allá del papel. Ahora tocará fiscalizar al BNG si la moción de solicitud a la Xunta se cumple de facto.


Una imagen del genocidio que se sufre en Gaza
 

Genocidio en Gaza

Idéntica situación se generó con la moción nacionalista en que demandaba de la corporación municipal la condena expresa del genocidio en Gaza, y de la ocupación de Palestina, más el reconocimiento de ésta como estado, amén de posicionarse con un boicot económico a Israel. Una moción que, otrora, no habría aceptado el regidor su tramitación como tal, prueba de su falta de criterio. (¿Cuántas propuestas de este tipo se habían desviado antes a ruegos y preguntas?)
No compartía expresamente Carlos Viéitez este parecer y, a la postre, el regidor diluyó el debate en comparaciones con la guerra de Ucrania, yéndose luego a las dos Alemanias (RFA y RDA) en plena Guerra Fría, Cuba y Venezuela. Mas después del agrio debate generado, Carlos Viéitez y su grupo se posicionaron paradógicamente en la abstención (lo mismo que MI), haciendo posible que la moción saliera adelante con el único voto nacionalista, calificando Rosana Domínguez como “vergonzoso, el aprobar una moción así contra el genocidio”.
Eso sí, añadido, en función de esa aprobación, Rosana Domínguez pidió al regidor que, como gesto del apoyo de la corporación a la causa “se coloque una bandera de Palestina en el balcón del concello”, a lo que el Viéitez Fernández contestó con un escueto “se valorará en su momento” (lo que, en la práctica, equivaldrá a un "no" a colocar esa bandera... al tiempo).

Otro momento del pleno con Rosana Domínguez dando lectura a su moción


Ambulancia
Donde sí hubo unanimidad fue en las otras dos mociones. En una se acordaba demandar de la Xunta de Galicia una segunda ambulancia medicalizada para O Salnés en verano, haciendo posible que una de ellas tenga como base estable todo el año el Hospital Comarcal de O Salnés. Y, en la otra, también por unanimidad se aprobó el instar a la Xunta a habilitar una partida de fondos para los concellos poder  hacer cumplir la ley de bienestar animal, y poder actuar así en el caso de perros abandonados o muertos, más en la erradicación de colonias de gatos.     
Sobre el particular Cristina Castro (Meaño Independiente) lamentó que, pese a verse denunciado en varias ocasiones en los últimos años la creciente proliferación de gatos asilvestrados y que era preciso empezar a controlar, el gobierno local no había obrado en consecuencia hasta ahora “ni solicitado a la Diputación de Pontevedra la partida de subvenciones que el órgano provincial tiene destinado a este fin”. Rosana Domínguez apelaba a la opción de rubricar un convenio “con una clínica veterinaria o una protectora, tal y como se hace en otros concellos, para ese control”, si bien el regidor únicamente se mostró dispuesto, por ahora, a solicitar dinero a la Diputación en base a la partida que verbalizara Cristina Castro, sin ir más allá en su voluntad.
 

domingo, 17 de agosto de 2025

Bagatela nº 2


¿Quién ha dicho que estoy loco?
Mi pluma camina sobre el folio con serenidad, en silencio, a pesar del cansancio que siento en mi mano. Mi mente todavía se esfuerza en entender, en discurrir cada oración, cada palabra, a pesar de esta calma infinita que mina mis nervios. Mis ojos, ojerosos, se abren a la nada para adivinar el espejismo de tu cuerpo en la oscuridad del cuarto. Mi boca sonríe, con una sonrisa agria, pero sonríe. Mi sangre corre por mis arterias al compás de los latidos de mi corazón y llega a acariciar los desvanes más oscuros de mi cerebro.
 
¿Quién ha dicho que estoy enfermo?
Si tiemblan mis manos, es por el frío de tu recuerdo que emerge de mi estéril fantasía. Si lloran mis ojos es porque no soy capaz de desesperarme en el mucho tiempo de que dispongo para hacerlo. Si mis labios no pronuncian palabra es porque durante muchos años se han acostumbrado a conversar con el silencio. Si mi cuerpo se estremece en la noche, es porque ha rozado el vientre desnudo de la soledad. Si mis piernas no caminan, es porque ya no tienen dónde buscarte. Si mi corazón late deprisa es por romper la aburrida monotonía de los segundos.
 
He tirado tus cartas, todas tus cartas por el suelo para verlas esparcidas. He parado el reloj para que su tic-tac estruendoso no profane el silencio de la habitación. He apagado el flexo para que su luz no ciegue los ojos de la soledad. He abierto la ventana, a pesar de la tormenta y he dejado que las gotas de lluvia salpicaran mi rostro para evocar el sabor dulce de las lágrimas. He borrado los dos últimos versos de aquel poema que tanto te llegó a gustar.
 
Mientras, cada segundo pasa inexorablemente y con la rapidez del segundo. La hiedra trepa por la pared hasta alcanzar tu ventana. Las heridas se cierran. Los valores se pierden. El miedo se mete en el cuerpo. La sangre se hiela. Los miembros se entumecen. La muerte ronda los arrabales. La mente se enfrenta sola a un espacio vacío, desconocido. Los hombres lloran… Y yo, perdido en medio del tiempo, en medio de la nada, en medio de cada parte, voy de orilla en orilla, como una piedra rodando entre los rápidos de un río. 
 
Hoy siento que detrás de ti, detrás de ti no hay nada, amor. Soy sólo un error… Quien me espera es la marea del tiempo de largo dominio. Anclaré mi alma flameante y me quedaré agazapado velando para poder darte la mano cuando a ti te toque cruzar.


Santiago de Compostela, 1988



 

sábado, 9 de agosto de 2025

 Jules Renard: “De vez en cando di a verdade para que te crean cando mintes 

POLA BOCA MORRE O PEIXE


Nesta entradiña deste ventanuco de libertade, abrimos unha pequena fenda para axudar a ventilar o ácedo de dúas desas respostas envoltas en celofán, emitidas polo rexedor Carlos Viéitez no último pleno ordinario, celebrado o pasado 31 de xullo. Erra ou minte. Cal é cal?


Un intre do pleno do 31 de xullo de 2025
 
Primeira.
Cando a oposición interpela ao rexedor polas 310 entradas de comensal para o xantar da Festa dos Muiños celebrada o 27 de xullo, que voaron en tan só 2,5 horas do primeiro día en que se abría a inscrición, o alcalde Carlos Viéitez sacou o celofán falando da boa saúde da Festa (léase "xantar") desde que el acadara á alcaldía: “cando cheguei aquí -afirmaba, literalmente, en relación á alcaldía-, para o xantar (da Festa de Muiños), xuntar 250 persoas era moi difícil”. Esta resposta pode vela e escoitala na videoacta do pleno, tirando do enlace que aportamos abaixo, e situando o cursor en 1:53’53’’ (1 h. 53 minutos e 53 segundos), onde se aborda a cuestión e refire o aquí entrecomillado.



Convén descorrer o velo. Para iso aportamos aquí a cifra de comensais rexistrada na Festa do Muiños (ver hemeroteca de Faro de Vigo e outros xornais). Nesta táboa os datos arrancan desde 2018 (último ano organizado cando a  alcaldía de Lourdes Ucha), indo cara atrás, e chegando a 2005 (anos de Jorge Domínguez)


Comensais da Festa dos Muiños


(1)   Aprazamento da Festa do Muiños cando o fatídico accidente de tren en Santiago na curva de Angrois

(2)   Ausencia de datos por non cubrir ese evento por baixa médica


Visto o visto: Era moi difícil reunir 250 comensais? E o único ano con  esa cifra de 250 fora 2013 cando o de Angrois, e o aprazamento fixo que se celebrara en agosto. Agora, nos últimos anos, a cifra para a que se traballa é 310. Os números son o de menos, pero dase moi moi mal exemplo mentindo a autoridade. E a oposición sen replicar a resposta.


Segunda.
Cando a oposición lle pregunta sobre si existiu algún conflito coa policía local na Festa do Viño, respostou que non, e só fai referencia á baixa laboral dun dos dous axentes operativos (sen desvelar o conflito real acaecido, que non desvelamos aquí por respeto á intimidade). Ata aquí, unha verdade a medias. Agora, a mentira ou o descoñecemento. Interpelado sobre si Meaño aí quedarse sen policía local, e para cando, o alcalde Carlos Viéitez afirma (videoacta no enlace de arriba 1:50’22’’): “non sei a data exacta… debe estar por aí" (en relación ao 15 de agosto,  data que viñan falando no pleno nese intre). Falso. Saiba o lector que a oposición debe presentar por escrito as preguntas (tal como esta) cun mínimo de 24 de antelación en relación ao pleno, para, en boa lóxica, permitir ao rexidor documentarse para respostar. Ou sexa que non sabía a data en que Meaño quedaba sen policía local?
Aquí o desvelamos: Meaño ía quedarse (e quedouse) sen policía local desde o día seguinte, venres 1 de agosto ás 8 da mañán. Ese día 31 de xullo, fora o último día laboral do axente auxiliar, único operativo. E sen policía local seguimos. Erra ou minte? Respóstese o lector.
 

 


domingo, 3 de agosto de 2025

 

SEMANA NEGRA NOS MONTES MEAÑESES

Semana negra nos montes de Meaño da que nos facemos eco neste Ventanuco, con cinco incendios forestais que levan arrasado unhas de máis de 600.000 m2 de monte, entre as parroquias de Xil, Meaño, Dena e Simes. Ofrécemolo cunha entrada en imaxes nosas que compartimos contigo. Nunca viramos tal cousa desde aquella terrorífico verán de 2006 en Meaño e Galicia.

Estadiño de incendios desta seman en Meaño.
(Nota: falta por incorporar superficie queima este domingo 3 de agosto)

 
Desde aquí, o noso  chamamento a todos os veciños para estar atentos, inspeccionar as zonas de monte, e se ves calquera conato de lume chama inmediatamente ao 085. E no caso de querer cursar unha denuncia anónima sobre sospeitosos ou posibles autores de incendios forestais que teñas visto, para poder investigar as forzas de seguridade, podes facelo gratuitamente a través do tfno 900 815 085. Estas son as dúas canles oficiais de Xunta de Galicia que cabe ter a man esto días para, entre todos, PARAR O LUME NON NOSOS MONTES!. Non fiques quedo: patrulla o monte... E e ollo avizor.


E un último chamamento: na páxina do concello non fica nada, pero, desde aquí, nós pedimos aos meañeses e comisións de festas se absteñan, por responsabilidade e senso común, de botar estos días bombas de palenque ou fogos de lucería polas festas, a fin de minimizar riscos de lume e mentras a seca permañeza deste xeito. Un pouquiño de por favor... 😉 Divulga este chamamento, grazas.

Imaxes da mañán do martes do primeiro lume e o máis grande en Xil 
desatado en Xil esa noite...













Imaxes do incendio en Abuín, no paraxe de A Cachada...









E, abaixo, pola mañán arrefriando os montes queimados en Abuín...



Viña queimada no lume forestal desatado en O Castro


Arrefriando pola mañán os montes de O Castro (Dena)





Abaixo, incendio de Fiáns no alto de Simes e labor de 
enfriamento na mañán seguinte...




 




Abaixo, arrefriando e traballando na mañán do domingo 3 
no monte iniciado na Fonte da Seis...