domingo, 31 de mayo de 2020

LECCIÓN DE ESTADÍSTICA

Entrada breve nesta semana, na que amosamos a través deste particular Ventanuco o gráfico dun estudo estadístico, elaborado por matemáticos e inxenieros españois, e que apunta os resultados de terse aplicado en España o confinamento antes ou despois do 14 de marzo. Dun plumazo, podes ver, estadísticamente, o que tería ocurrido se o goberno tivera decretado o confinamento o 9 de marzo (habería menos de 2.528 mortos), ou mesmo a consecuencia de ter reaccionado máis tarde, o 19 ou 20 de marzo (315.734 mortos e máis). Na columna da esquerda tes o resultado en mortes; na da dereita o de infectados. Un estudo semellante fíxose en Alemaña, partindo dos datos daquel país, e as conclusións foron moi semellantes. Observandoos e comparando, comprenderás o acerto na premura das medidas adoptadas por Portugal. Bucea no gráfico que che ensinamos, compara e tirará cada quen de conclusións no caso de España.


Fonte: Publicado en Faro de Vigo, última semana de maio


sábado, 23 de mayo de 2020

“DENA-MITA” LLEVA LA SOLIDARIDAD DEL MOTERO A LAS CASAS DE MEAÑO

La solidaridad con la causa contra la pandemia del Covid-19 emerge en Meaño de manos de la peña motera “Dena-Mita”, un colectivo que había programado para hoy sábado en Dena (por sábado 23 de mayo) su “II Xuntanza Moteira”, pero que el confinamiento frustró. Fue así que esta peña motera, gestada y afincada desde hace un año en Dena, ha decidido destinar la recaudación obtenido en su venta de lotería de Navidad -ideada para financiar parte de los gastos de su “Xuntanza Moteira”- a la confección de mascarillas. Fue así que esta misma semana el colectivo hacía entrega a la policía local meañesa de un lote 300 mascarillas para su reparto gratuito entre los vecinos.

David Salgueiro y policía local 
simbolizan la donación de mascarillas

De este lote, 170 piezas se concibieron para adultos y 130 para los niños. Todas ellas son mascarillas dotadas de una doble capa de algodón, dejando abierta entre una ranura para poder introducir los usuarios entre ellas un nuevo filtro añadido que la convierten en una fórmula idónea de protección contra el contagio. Amén de ellas los asociados de la peña motera ya había repartido antes un primer lote de 90 mascarillas entre los vecinos, que se las fueran demandando conforme sabían de que las estaban confeccionando. La labor le fue encargada a unas costureras, y a este fin la peña destinó de forma altruista los 400 euros de aquellos fondos.

El presidente de “Dena-Mita”, David Salgueiro Cores, reconoce que el de su colectivo, fue “un gesto para contribuir el bienestar de los vecinos, y entendimos que la policía local era el ente idóneo para un mejor reparto entre los ciudadanos meañeses que puedan carecer de mascarillas, incluso pensado en los niños haciendo un lote con un tamaño apropiado, porque este  es un colectivo que no está encontrando de momento talla idónea en el mercado”.


Mascarillas y marchandising de la peña motera

“Dena-Mita” nació de la mano de un pequeño grupo de moteros de la zona, ávidos de ofrecer un marco motero en O Salnés. Irrumpía hace justo un año con su “I Xuntanza Moteira” celebrado en pleno centro de Dena. Irrumpía hace justo un año con su “I Xuntanza Moteira” celebrado en pleno centro de Dena y que, con 2.000 motocicletas llegadas desde diversos puntos de Galicia, desbordó las previsiones más optimistas. Aquel evento motero que, por primera vez en el mundillo, colocaba a Meaño en el mapa de la afición por las motos. Y el de ahora es todo un ejemplo altruista y un paso solidario que aplauden los vecinos. 

Desde nuestro particular Ventanuco dejamos asomar esta historia, que merece con creces el ser compartida contigo. Porque en ella, este humilde, pero dignísimo colectivo de moteros, te devuelve de forma discreta y sin fanfarrias lo recaudado para su "Xuntanza Motera" en pro del bien común. Una forma para que el espíritu motero llegue a tu casa.

Una imagen de "I Xuntanza Moteira"
de hace un año en Dena






domingo, 17 de mayo de 2020

*** Opinión
Julio Anguita

O adeus de Julio Anguita supón a perda dun referente, un político incorruptible que, por enriba de ideoloxías e partidismos, acabou sendo respetado, e ata admirado. Viña dunha xeración de políticos que antepoñía o ser "homes de Estado", en interese dun ben común cando tocaba afrontar os grandes momentos. Só con aquela mentalidade acadouse éxito nunha travesía de por si turbulenta. Unha xeración que dista un mundo, en talante e discurso, da que hoxe ofrece o parlamento deste país, entregado ao teatro dos aplausos, que exhiben sen pudor nas Cortes debatindo a crise actual do Covid-19.

Anguita calou na xente cun punto romántico e ata quixotesco, pero cun discurso accesible, nítido, intelixible, que levaban dentro leccións de ética e vida, e que invitaban sempre á reflexión. O mestre de Historia, que subíu desde as aulas á alcaldía de Córdoba, e que acabou irrumpindo no Parlamento, mantivo ao longo da traxectoria unha coherencia incólume, que abocaba moitas negociacións, por enriba de partidismos, ao seu "programa, programa e programa", do que tanto podían aprender hoxe moitos. El  foi quen de demostrar con feitos, ata o seu final, a imaxe dese político incorruptible, ao que incluso apuntaban mellores resultados nunhas hipotéticas eleccións presidenciais, que os acadados á fronte da coalición Izquierda Unida.

Como mostra, un botón. Cando dixo adeus a política, ao fracturárselle o corazón en plena campaña electoral en 1999, renunciou á pensión de exdeputado que lle correspondía -moito máis sustanciosa- para quedarse só co subsidio de mestre de escola. A morte do fillo -Julio Anguita Parrado-, cando as súa estadía de reporteiro de guerra en Bagdad (2003) supuxo outro golpe na súa liña de flotación emocional. Humilde, sostuvo a integridade ata a médula, sen chegar xa nin a ser tentado pola corrupción, porque sabía de antemán que, con  aquel político, "pinchaba en óso". Unha honradez tan distante de tantos políticos de hoxe, de tan lonxe como preto. Cada quen, deixará o seu legado coa Historia. Neso,  Anguita foi un exemplo admirable.




Se non te lembras, non o seguiches ou non chegaches a coñecelo, por ser novo o lector, deixámosche aquí dous vídeos dignos de ollear e reflexionar:

Vídeo 1:  Pincha no seguinte enlace:
(duración: 5 minutos)

Vídeo 2: Abaixo non perdas a entrevista en "Salvados" 2012
(escoitar a súa resposta a última pregunta: Anguita "en estado puro")



domingo, 10 de mayo de 2020

LA HOSTELERÍA MEAÑESA DESESCALA PARA TI

La hostelería meañesa se prepara para un paso rumbo en la desescalada, donde encontrar la luz tras la crisis del Covid-19. De hecho, algunos establecimientos, aprovechando su condición de propietarios del local, se aplicaron ya a los fogones para emprender una actividad incipiente, y que mantuvo ese un hilo de actividad al ralentí, recordando a los vecinos que, respirando, seguían ahí, latentes, ansiando el “alta" para caminar de nuevo.

Desde nuestro particular Ventanuco, el aliento a esos hosteleros, que un día asomaron desde aquí para conectar contigo. Si piensas en ayudar, si puedes poner tu grano de arena para contribuir a su reactivación, no dejes de pasar la oportunidad de alumbrar un Meaño más solidario. Sus apoyos a fiestas, asociaciones y eventos a lo largo de años han estado y seguirán presentes. Ese apoyo te toca devolverlo ahora a ti. Es tu gesto. Llama ya, y consume su mejor cocina.

MUIÑO DA CHANCA: Te prepara el almuerzo los fines de semana, para que te lo lleves a casa en bandejas individuales, y disfruta de su cocina en tu casa: desde el “pulpo á feira” hasta un buen entrecot de ternera, pasando por su suculento abanico de croquetas (marisco, boletus, calamares en su tintan, jamón), raciones de churrasco, pinchos morunos y, cómo no, su bacalao a la brasa. Y como no, siempre con un detalle añadido con el cliente. No esperes. Encárgalo ya hoy llamando al teléfono 986 745 093.

Muiño da Chanca

PARRILLADA “O COMPADRE”: A partir del lunes 11 encarga tu comida, te la prepara y te la envasa para llevarla a casa. El referente de la comida obrera y económica entre semana, y que se transforme los fines de semana para ajustarse al cliente. La especialidad, la parrilla: churrasco, pinchos morunos, chorizos criollos, y hasta cordero. Lo hace con unos precios que se ajustan a ti, y raciones que, al llevartelas, te compensarán en cantidad. Ah! Y lo que ya están circulando son sus bocadillos calientes, suculentos para el obrero, que se amoldan en horario e ingredientes. A tu gusto. Encárgalo y llama al 627 487 719 (también por whatsapp).

Parrillada "O Compadre"


PARÉNTESIS MUSICAL: Desde aquí nuestra propuesta para amenizar el momento que toca vivir. Lo hacemos con la BUMM, que arranca con su versión del “No llores por mí, Argentina”, interpretada el pasado verano en Simes. Es la banda sonora que elegimos como recuerdo, especial desde aquí, para todos aquellos que os asomáís a este Ventanuco desde el otro lado del océano.


Y cara a finales de mayo, con la apertura un tanto más holgada de la hostelería -si el momento se consolida-, te dejamos nuestra recomendaciones en la hostelería meañesa para estar atent@: la “QUINTA DE SAN AMARO”, un restaurante donde encontrar el remanso justo, solaz para mente y corazón. Cita previa para ofrecerte lo mejor de su carta y bodega. No pierdas este teléfono y llama al 630 877 590. CASA RODIÑO, que irrumpirá con una campaña de ofertas que te harán volver la vista. El cordero, auténtico buque insignia de este local hostelero, te espera. Ah! Y en cartera, siempre con sus opciones abiertas de catering. Llama al teléfono 615 680 522. Nuestra tercera recomendación: CASA PORTUGUESA, una tradición de siempre, que prepara sala y tapería, donde, puedes encargar ya, pero con antelación, comida para tu domicilio particular y/o de empresa, llamando al teléfono 986 743 242. Y, por supuesto, la PIZZERÍA-BOCATERÍA "BARILEZA", a pie de la PO 550 en Ponte Dena con su sala de billares, y la churrasquería O FORCADO, emblema de generaciones en Dena. Otros más, calientan fogones. Meaño te espera con una sonrisa.


Quinta de San Amaro (en Meaño)


Casa Rodiño (en Meaño)


Casa Portuguesa (en Dena)


Pizzería-Bocatería Barileza (Dena)


Taberna Típica-Churrasquería "O Forcado" (Dena)



domingo, 3 de mayo de 2020

IN MEMORIAM: SERVANDO

Servando Miniño escoitaba estos días o pitido final do partido da súa vida, para enfilar os vestiarios diante dunha ovación silandeira, que non podía estar presente no graderío fúnebre nesta primavera gris. O fúbol meañés, e o de Dena en particular, perde un referente de toda unha xeración de futbolistas, que medraron nas Cachizas alentados pola súa voz.
Comedido desde os bancos, de talante tranquilo, revelouse pronto como un formador encomiable para disfrutar e facer disfrutar co fútbol. O entusiasmo da súa dona por este deporte fíxolle doada unha paixón compartida tantas tardes no campo das Cachizas, estampa habitual a súa no graderío.

Servando integraba a comisión que refundaba o Unión Dena en 1966 e, tras retornar da emigración en Holanda, vinculouse para sempre desde o 78 ao clube dos seus amores, mesmo xogando daquela a súa última tempada. Logo, directivo, presidente entre 1983 e 1985, e entrenador de decenas de equipos base. A pesares das ofertas, a súas aparicións nos bancos de séniors foron contadas -ocasionais no Dena para asumir algúns valeiros provisionais, e dúas tempadas no San Miguel de Deiro-, porque a el colmábao a formación dos rapaces. Mesmo rexeitou unha oferta para ser segundo de Pedro Ferreira no banco de Vilalonga nos anos de campaniñas deste clube.

Lástima. Á sociedade meañesa, e mesmo ás administracións locais, faltoulle de sempre a iniciativa para un xesto que lle recoñecera en vida o que tanto tiña merecido, por unha entrega altruista de décadas e cunha sinxeleza tal, que sempre te facía mellor, máis sociable e humano cando estabas con el. Apagouse o faro. O seu legado humilde permañecerá para sempre en todos os que tivermos a fortuna de telo coñecido.