DOMINGO DE ENTROIDO 

Algúns concelleiros que temos
parecen titiriteiros,
bailan cando empeza o xefe
a tocárlle-lo pandeiro
 
(En alusión á festa do Miragres, patrona do concello):
Ocúpanche postos de honra
en tódalas misións,
nas misas primeiro banco
e despois tra-lo pendón.
 
En Meaño hai moitos rollos
con isto das asociacións,
a unhas ben as axudan
e a outras nin patacón.
 
Domingo de Entroido, pero non se engane o lector. Estas copliñas de escarnio que acaba de ler arriba son da comparsa de Meaño, ano 1993, que organizaba a Asociación Cultural e Deportiva G.A.M., e que foi última do seu xénero que existu no municipio de Meaño, saíndo á rúa en Entroido en tres anos consecutivos: 1991, 1992 e 1993. Por entonces ía para alcalde Jorge Domínguez. Certo que o contido das copliñas de arriba ten rabiosa actualidade hoxe, máis que nunca: ou non?. 

Folletos dos tres anos de historias de comparsa do GAM

Entresacamos algunhas copliñas máis da política municipal daqueles anos. Explicamos o contexto. Ano 1991: Germán Rodiño repetiría como candidado do PP ás eleccións municipais que tocarían en maio dese ano, e sabíase que Jorge Domínguez, entonces funcionario das oficinas munipais do consitorio, ía presentarse por primeira vez ás eleccións como independente. E a copla adicada, dicía: 
Preséntase un escribinte
que foi posto por Germán,
agora vai para alcalde:
xa lle chaman "o caimán”.
 
Noutra copla, reprochábaselle ao alcalde Germán Rodiño ter empregado un auto do concello para a súa vendima particular, e que algúns veciños empregados do concello foron botarlle unha man na viña, polo que a comparsa cantaba en alusión ás uvas:
Acarrexounas no Land-Rover
que deu a Xunta ao concello,
a man de obra foi gratis
pagámola sin querelo.
 

Ano 1992. A comparsa do GAM facíase eco nas súas coplas do paso autovía que polas terras de Meaño. A copla rezaba:
Di o alcalde que da autovía
hai que aproveitarse agora,
e antes quería tirarse
con nós diante da paleadora.
 
E, sobre a remozada praza da Feira, xa rematada, a comparsa cantaba en alusión ao alcalde:
Mira que fixo unha praza
que manda moito carallo
para que poidan poñerlle
a estatua del a cabalo.
(agora o que poñen nas prazas "obras de arte", je, je)
 
E ano 1993. A comparsa do GAM comentaba na súa historia, o conflito coa ponte que se viña de construir en Pereiras sobre a vía rápida (que levara consigo unha protesta veciñal que parara as obras durante tres días), queixándose de que que iso supuxera modificar a altura a estrada Meaño-Dena que, nese punto tivo que elevarse (tal e como ocurriu) para pasar por enriba da actual autovía. As coplas referían con retranca:
 
En Pereiras, na autovía
fixeron unha gran ponte,
para cagar de alí en baixo
e non ir cagar ao monte.
 
Os veciños protestaban
que era moita alta a cagada,
e o alcalde dícía pa dentro:
“eu total boto a mexada”
 

A falta de imaxes da comparsa, aquí foto de familia da asociación GAM en 1996 con motivo da Carreira Popular de Meaño

Cousiñas que entonces podían cantarse, tirando de retranca e cachondeo. E hai que dicir que aquel alcalde nunca se enfurruñou. É máis, cando a comparsa deixou de facerse, o propio rexidor dicíanos in situ, cando viñamos de estrenar local de vella Cámara Agraria: “tendes que facer outra vez a comparsa para criticar ao alcalde… E eu serei o primeiro a ir a cantar con vós, pero non me dedes moita caña”.
 
Hoxe sería impensable cantar cousas así do actual alcalde. Armaríase a de San Quintín! Golpes na mesa, xurando por doquier a grito, imaxinan? Esta política meañesa ten máis crispación e menos humor. Un pouquiño de cachondeo carnavaleiro, por favor!